naar top

Verhaal 6 - Over hoofden en koppen

Nog een volksverhaal dat zijn weg vond naar de folklore, is de historie van
de ter dood veroordeelde Lieven Van de Velde, de vermeende beeldhouwer
van het Ros Beiaardhoofd. Het verhaal speelt zich af in de 15e eeuw.
Dendermonde maakte zich klaar voor een feestelijke ommegang, maar
de ‘kop’ van het Ros Beiaard was totaal vermolmd! In heel de stad was
maar één beeldhouwer bekwaam een nieuwe te beitelen: Lieven Van de
Velde. Helaas, de kunstenaar zat in de gevangenis. Wegens een beroving
was hij veroordeeld tot de strop. Maar … de veroordeelde ging akkoord,
op voorwaarde dat zijn eigen hoofd gespaard bleef en hij zijn vrijheid
terugkreeg. Noodgedwongen werd die eis ingewilligd en zo kreeg Beiaard
die sublieme kop, die sindsdien de trots van Dendermonde is.


Een andere trots van de stad is het echt Dendermonds kopvlees. Spotlustige
Aalstenaars beweerden dat de Dendermondenaren de krengen van
honden uit de Dender opvisten om er kopvlees mee te maken. Maar ja,
die van Aalst … In de praktijk is het bekende kopvlees allicht voor het eerst
gemaakt en verkocht in het Vleeshuis, dat eeuwenlang gefunctioneerd
heeft als slachthuis en beenhouwerij van de stad. Wat er ook van zij, de
Dendermondenaren dragen hun spotnaam ‘kopvleesfretters’ met de nodige
fierheid.